XIX საუკუნის მეორე ნახევარი საქართველოსა და ქართველი ერისთვის უაღრესად მნიშვნელოვანი და საინტერესო პერიოდია. 60-იანი წლების თაობის ინტელექტუალური ელიტის წარმომადგენელნი, რომელთაც ზოგადად “თერგდალეულებად“ მოიხსენიებდნენ და მოიხსენიებენ, სამართლიანად შეიძლება ჩაითვალონ ქართველი ერის „დამფუძნებელ მამებად“. მათი და მათი შემდგომი თაობის მოღვაწეობა მრავალმხრივი და მრავალფეროვანი იყო. სწორედ ამიტომაც ამ პერიოდის შესწავლა განსხვავებული რაკურსებით არის საინტერესო. ილია ჭავჭავაძე, რომელიც თერგდალეულთა თაობაში უპირობოდ გამორჩეული პიროვნება იყო , არამხოლოდ ქართველთა ეროვნული თვითშეგნების გაღვივებისთვის იღვწოდა, არამედ აქტიურად იყო ჩართული საქართველოს ისტორიაში პირველად – სამოქალაქო საზოგადოების ჩამოყალიბების პროცესში. 60-იანი წლებიდან მოყოლებული რთულია მოიძებნოს რაიმე საზოგადოებრივი თუ პოლიტიკური პროცესი, რომელშიც რაღაც კუთხით მაინც არ ყოფილიყო ილია ჭავჭავაძე მონაწილე. შესაბამისად, ამ უდავოდ უდიადესი მნიშვნელობის მქონე პიროვნების მსოფლმხედველობისა და ღვაწლის ადეკვატური, სამართლიანი და ობიექტური შეფასებისთვის მისი საზოგადოებრივი საქმიანობის შესწავლაც ისეთივე აუცილებელია, როგორც მისი მწერლობისა და პუბლიცისტიკის.
სარჩევი
- 1.) ილია ჭავჭავაძე და „თვითმოქმედების“ პრინციპი
- 2.) პირველი ნაბიჯები სამოქალაქო ცხოვრებაში
- 3.) გლეხთა განთავისუფლება
- 4.) თბილისის საადგილმამულო ბანკი და მისი მნიშვნელობა
- დაარსება
- საადგილმამულო ბანკის საქმიანობა
- დებატები ბანკის გარშემო
- 5.) პირველი არასამთავრობო ორგანიზაცია საქართველოში – „წერა კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება“
- 6.) გაზეთი „ივერია“
- ილია ჭავჭავაძე, „ივერია“ და აჭარა
- ილია ჭავჭავაძის სოციალური შეხედულებანი
- „ივერია“ და ახალი თაობა
- „ივერიას“ როლი სამოქალაქო საზოგადოების ფორმირებაში
- 7.) ილია ჭავჭავაძე და ქართველთა პირველი მანიფესტაციები
- დიმიტრი ყიფიანის დასაფლავება
- კრწანისის ბრძოლის 100 წლისთავი
- რაფიელ ერისთავი იუბილე
- 8.) ილია ჭავჭავაძე პოლიტიკაში
- 9.) „არც მანამდის, არც შემდეგ, ალბათ ტფილისს არ უნახავს ასეთი დასაფლავება“
- ბიბლიოგრაფია